Dążenie do odkrywania związku pomiędzy tym co robimy, a rzeczywistością nas ogarniającą jest fundamentalnym zagadnieniem mającym swój początek w pytaniu:
Jak działa nasz umysł, po co i dlaczego?
Te pytania przedstawiane w formie graficznej mają dać nam odpowiedź na zagadnienia związane z egzystencją tu i teraz. To co będzie potem, a zarazem to co było przed nami zapisujemy tu i teraz poprzez zapis reakcji przyczynowo skutkowych, które jak sądzę łączą nas przeszłych i przyszłych. Czynię to z nadzieją pogłębienia wiedzy o naszym umyśle. Większość eksperymentów możemy przeprowadzać na swoim umyśle poprzez wytwarzanie form graficznych w obrazach rzeczywistych, w których poszczególne formy koegzystując ze sobą przedstawiają działanie reakcyjne, to znaczy takie jakie zachodzą w umyśle podczas realizacji obrazów rzeczywistych.
Obrazy rzeczywiste są fragmentami rzeczywistości zaczerpniętej z umysłu oraz otaczającej nas przestrzeni.
Przestrzeń zewnętrzna w połączeniu z naszym umysłem daje nam obraz działania zespolonego, a w wyniku tego działania powstaje obraz graficzny.
Ostatecznie dramatyczność takiego działania polega na ograniczeniu nas poprzez nasze nieuchronne związanie z tym co było przed nami i tym co nastąpi po nas. To upiorne związanie jest o tyle bardziej niepokojące, że nie jesteśmy w stanie poprzez byt uwolnić się z tego związku nas z rzeczywistością jak i nie jesteśmy w stanie oddzielić nas od tego co było przed nami i tego co będzie po.
Pocieszającym faktem w naszej egzystencji jest możliwość poprzez siebie poznawania, odkrywania i badania przeogromnych zasobów danych nam przez rzeczywistość.
Motto:
„ Musimy sobie uświadomić jedną podstawową rzecz, że my to nie my, że nie jesteśmy dosłownie sobą. Jesteśmy wynikiem powstawania nas w tu i teraz. Mamy za sobą cały szereg wypadków, które doprowadziły nas do chwili obecnej i jesteśmy jedynie ogniwem łańcucha łączącego nas z przyszłością…”